തൊട്ടുണര്‍ത്തുന്നവന്‍

കാണാമറയത്തിരുന്നു നീ എയ്യുന്ന
വശ്യതരംഗമാം അനുരാഗബാണങ്ങളേ-
റ്റു ഞാനാകെ തളരുന്നു കാമുകാ.

മറ നീക്കി ദര്‍ശനം നല്‍കാത്തതെന്തു നീ
ആരെ ഭയപ്പെട്ടൊളിക്കുന്നു നീ
മനസ്സിന്റെ നേരെന്റെ നേര്‍ക്കെറിയുമ്പൊഴും
നീ എനിക്കിന്നുമജ്ഞാതന്‍.

എവിടെയാണെങ്കിലുമാത്മാവു കൊണ്ടൊരാള്‍
എന്നെ അറിയുന്നുവല്ലോ
എത്രയോ കാതമകലെയാണെങ്കിലും
എന്നെ തൊട്ടുണര്‍ത്തുന്നു-എന്നകം
ആകെ വിലസിനില്‍ക്കുന്നൂ.

മനസ്സിത്രമേലടുത്തായതുകൊണ്ടു നീ
ദൂരങ്ങള്‍ക്കപ്പുറമായിരിക്കാം
ആരാകിലെന്തു നീ എന്നുമെന്‍ പ്രാണനില്‍
കത്തിജ്വലിക്കും പ്രണയമല്ലോ.